Dag Bolleke

Die geweldige weken
Die lange nachten
Waarin we ongeduldig
Op jou lagen te wachten
Maar gisteren ging het te snel
Je was zo maar weg
Ik weet nog goed
Dat ik mijn hand op je neus leg
En wacht op de laatste
De allerlaatste ademstoot
En toen kwam het einde
Je was echt dood
Verlost van de pijn
Vloog je ziel toen omhoog
Waar ze sierlijk op de wolken landde
En prachtig voor de poorten boog
En met een laatste blik omlaag
Terwijl de poorten open gingen
Zondt je ons je troost
En stapte een nieuw leven binnen


-Voor ons paard, die we 6 weken geleden in hebben laten slapen-