ondragelijk..
Soms wil ik niet begrijpen
dat mensen me liefhebben,
me dan opeens weer laten vallen..
Soms voel ik me daardoor zo leeg,
Voel ik haat en pijn..
Maar het is wel begrijpelijk,
Ik ben ook een mens..
Haat mezelf
kan mezelf soms niet verdragen
Soms walg ik van mezelf..
eenzaamheid,
pijn,
verdriet,
dat alles voel 'k,
En dat kleine beetje hoop..
Is als een laatste restje voedel
om te overleven..
-xxx-
dat mensen me liefhebben,
me dan opeens weer laten vallen..
Soms voel ik me daardoor zo leeg,
Voel ik haat en pijn..
Maar het is wel begrijpelijk,
Ik ben ook een mens..
Haat mezelf
kan mezelf soms niet verdragen
Soms walg ik van mezelf..
eenzaamheid,
pijn,
verdriet,
dat alles voel 'k,
En dat kleine beetje hoop..
Is als een laatste restje voedel
om te overleven..
-xxx-
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Zaterdag, mei 12, 2001 00:35 |
| Zo ontzettend herkenbaar... Er komt ooit een einde aan, echt: je moet erin blijven geloven! Heel veel liefs, Juva |
|
| greet: | Donderdag, mei 10, 2001 21:23 |
| Ik snap wat je bedoelt. Hoop doet leven, zelfs het kleinste stukje. Verlies nooit je hoop, hoe klein ze ook is.!! Als het je niet gaat mag je me altijd mailen!! | |
| marissa: | Woensdag, mei 09, 2001 16:26 |
| Ik herken er vele dingen in horselover....iedereen zal waarschijnlijk zulke periodes in het leven hebben, dit 1 wat erger dan de ander jammer genoeg. heel veel liefs |
|
| Monique: | Dinsdag, mei 08, 2001 23:14 |
| Ik snap heeeeeel goed wat je bedoelt. Heel erg mooi gezecht!!! Liefs Monique |
|
Over dit gedicht
| Auteur: little horselover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||