Leegte
Ik voel de leegte in mijn hart
Kil en duister loopt de traan
Moet ik keihard verder gaan
Om de eenzaamheid te verliezen
Alleen sta ik nog steeds
Een gevoel dat nimmer went
Wat je steeds herkent
Als de traan je overmant
Ik moet lopen naar de toekomst
Jij en ik zal nimmer zijn
Moet ik mee leven, ook de pijn
Die zal slijte door mijn kracht
Geen verlies heb ik geleden
Enkel winst is uitgebleven
En daar kan ik mee leven
Want jou vriendschap blijft bestaan
Reacties op dit gedicht
| Galadriëlle: | Woensdag, juni 02, 2004 22:50 |
| Je staat niet alleen.. Nooit.. Liefs, Suus |
|
| Toonie: | Woensdag, juni 02, 2004 11:48 |
| Een mooie vriendschap kan mss toch deels de leegte in je hart wat vullen.. Sterkteknuffel je sussie |
|
| Es: | Woensdag, juni 02, 2004 08:22 |
| Zwaar verdriet, vastklampend aan het lichtje aan het eind....prachtig verwoord!! XXX Es |
|
| marjolein_in_love: | Woensdag, juni 02, 2004 07:07 |
| hey :D super gedicht :D blij dat je het toch nog wel postitief bekijkt :D.. liefs marjolein |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||