Dankbaar
Tussen mijn tranen door verschijnt een glimlach,
Dankbaar, dat ik van zo'n lieve vrienden genieten mag.
Ondanks hun eigen verdriet, staan ze voor mij klaar,
Een knuffel, een zoen, geduldig totdat ik weer bedaar.
Ik heb zoveel verdriet, maar weet nu, ik sta niet alleen,
Wat er ook nog komen zal, jullie slepen mij er wel doorheen.
De afgelopen dagen zoveel gehuild, er lijkt geen eind aan te komen,
Wat ze ook zeggen, wat ze ook doen, de tranen blijven maar stromen.
Zoveel afscheid, verdriet en pijn in een korte tijd,
Angst, het gevoel dat alles langzaam van me wegglijd...
Maar ondanks mijn vele, vele tranen, staan jullie toch voor me klaar,
Dank je wel, voor jullie vriendschap, ben ik zo dankbaar...
Reacties op dit gedicht
| Wicked Soul: | Zaterdag, juni 05, 2004 19:43 |
| Heel mooi geschreven. Ze zullen jou hier ook dankbaar voor zijn. Lief gebaar. Take care, Knuffeltje, -Lien.- |
|
| Sickboy: | Woensdag, juni 02, 2004 22:51 |
| Hey Deceiver, Ik wordt steeds meer fan van je gedichten. Het is vrij herkenbaar allemaal... Als je nog ooit een knuffel nodig hebt, weet je me te vinden! Liefs, Sickboy |
|
| Irdana: | Woensdag, juni 02, 2004 20:43 |
| Vriendschap geven aan iemand in zijn leven is toch heel normaal, je doet het zomaar en vind het gewoon, vriendschap, troostende woorden en een knuffel erbij en dan hoop je dat je vriend of vriendin weer wat gelukkiger kan zijn. want je eigen eenzaam voelen, doet verschrikkelijk pijn. Maar vrienden zullen er altijd voor je zijn. Je hebt er goed aan gedaan, om met je verdrietige gedicht hier op de Site te staan. Blijf zo doorgaan en je zult zien, je kunt straks alles weer aan. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: deceiver | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||