Ik vergeef je mama
Ik vergeef je de pijn
Die je me hebt aangedaan
Door het feit dat je me deze keer
Botweg in de kou hebt laten staan
Ik vergeef je je kortzichtigheid
Doordat je voor mij geen begrip opbracht
Dat ik een volwassen keuze maakte
Daar heb je nooit bij nagedacht
Ik vergeef je je chagrijnigheid
En de razernij waarmee je naar me uitviel
Toen je woorden in het ijle bleven hangen
Toen bleek dat er niemand is waarvoor ik kniel
Ik vergeef je het feit
Dat ik voor jou niet doorweeg
En dat ik kennelijk daardoor
Geen uitnodiging kreeg
Ik vergeef je dat je me achterliet
Zonder pardon, zonder enig woord
Dat je je spullen pakte en vertrok
Zonder naar me te hebben gehoord
Ik vergeef je dat je het afbolde
En ik wens je daarginder alle succes
Maar luister naar mijn woorden
Aanhoor goed deze les:
Ik kan je misschien vergeven
Ondanks alle verdriet
Maar dat je weigerde mijn keuzes te aanvaarden
Dat vergeet ik van mijn leven niet!
Reacties op dit gedicht
| *hush*: | Woensdag, juni 02, 2004 18:58 |
| ik vind het knap van je dat je je moeder hebt vergeven, ik weet niet of ik dat ooit zou kunnen... mooi gedicht! kus, Nikki |
|
| laika: | Woensdag, juni 02, 2004 15:14 |
| ook ik heb het m'n moeder vergeven , en ja het vermakkelijkte men leven je kan het gebeuren niet vergeten je kan enkel vergeven fijn dat je dat ook doet veel sterkte xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Narko | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||