Witte roos
Je keek of niemand luisterde
Luisterde of niemand keek
Toen je stil huilend het mes pakte
En wegliep..
Om nooit meer terug te komen
Ik stel me voor
Je als bloemen verhulde stille schreeuwen
Als witte rozenblaadjes in de zwarte zee
Die wegdreven
Om uitgesprenkeld te worden op je leven
Dat zich met verwoestende snelheid
Heeft getransformeerd
Tot een dode weerspiegeling
In een lege bloemkelk zonder blaadjes
Van een witte roos..
Reacties op dit gedicht
| *Cheseri*: | Dinsdag, juni 08, 2004 09:31 |
| diepe stilte.... | |
| *__*: | Zondag, juni 06, 2004 17:24 |
| *slik* echt supermooi verwoord! nog veel sterkte en succes met alles! liefs xxx |
|
| ~Reality~: | Zondag, juni 06, 2004 17:08 |
| *Silence* Geweldig echt geweldig geschreven. Keep it up =) Liefs, |
|
| will hanssen: | Zondag, juni 06, 2004 14:47 |
| Prachtig geschreven! Liefs, Will |
|
| brinkieloontje: | Zondag, juni 06, 2004 12:34 |
| MOoiOOI! Xxx Ilona |
|
| knoei: | Zondag, juni 06, 2004 12:22 |
| * stilte * Egt super mooi gedichtje !! Liefs |
|
| white angel: | Zondag, juni 06, 2004 12:15 |
| even stil... erg mooi neefgezet!! liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||