Mysticelfje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen

Darkdevils-night:	Maandag, juni 07, 2004 16:47
wauw. dit is echt zo mega herkenbaar op moment.. ik ren ook en echt heel hard niemand die me bij houd:).. Echt super mooi geschrven, eventjes sprakeloos. Misschien kom ik je wel tegen, tijdens rennen, zullen we stukje samen rennen ok??.. *knipoog* Liefs en knuffeltje Cora

---

Fading Away:	Zondag, juni 06, 2004 21:26
Mooi.. soms mag je rennen, even vergeten, maar blijf niet rennen, dan zul je niet meer aan leven toekomen.. ren niet van ons weg, alsjeblieft.. Liefs, Fading Away

---

~Reality~:	Zondag, juni 06, 2004 20:00
You can run, but than you always will be haunted by your feelings... You can't runnaway from yourself. Face your fears. Only then you can live free. Without pain, hurt and sorrow... Love,

---

life~in~every~breath~:	Zondag, juni 06, 2004 18:35
wauw echt een keimooi gedichtje, maar wel een beetje triest anyway echt keigoed never stop writing want in je gedichtjes kan ik me meestal trug vinde veel liefs, geetha

---

~Aibell~:	Zondag, juni 06, 2004 18:33
Mooi geschreven!! Zo voel ik mij dikwijls, jij beschrijft het supermooi. I'M BACK btw :-) Liefs, Aibell

---

Auteur:  Mysticelfje
Gecontroleerd door:  maneschijn
Gepubliceerd op:  06 juni 2004
Thema's: [Eenzaamheid] [Toekomst] [IK]