Blind zien
waarom zou een vals gevoel van zekerheid
me veilig doen voelen
als ik in het ochtendgloren
toch enkel het gezicht van zelfverderf aanschouw
vuil, zoals de roest die door m'n aderen stroomt
als ik mezelf in de spiegel zie
gekneusd en grauw
als de straatstenen
de grond ingestampt
verstikt door de geur van mijn nog nasmeulende ziel
die mijn longen zuurstofloos achterlaat
tesamen in mijn achtergelaten zelf
met als enigste toeverlaat
een belittekend hart
gebalsemd
zodat het nooit zal vergeten
zodat het nooit vergaat
waarom, waarom wist ik dit?
alvorens het was gestart
me veilig doen voelen
als ik in het ochtendgloren
toch enkel het gezicht van zelfverderf aanschouw
vuil, zoals de roest die door m'n aderen stroomt
als ik mezelf in de spiegel zie
gekneusd en grauw
als de straatstenen
de grond ingestampt
verstikt door de geur van mijn nog nasmeulende ziel
die mijn longen zuurstofloos achterlaat
tesamen in mijn achtergelaten zelf
met als enigste toeverlaat
een belittekend hart
gebalsemd
zodat het nooit zal vergeten
zodat het nooit vergaat
waarom, waarom wist ik dit?
alvorens het was gestart
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Maandag, juni 07, 2004 10:01 |
| ietwat ouderwets in taalgebruik maar het bombasme wat hierdoor is ontstaan, lonkt wel en nodigt uit tot wederlezing. graag gelezen dus. Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jheronimuhs | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||