Natuurstilte
Verbaasde sterrenblik
Omhelst me zwijgend in de nacht
Doorstroomt een gevoel van liefde
Waar ik een eeuwig leven op heb gewacht
Zachtrustend zonnezicht
Verplaatst haar warmte door de stilte sprekend
Geteistert door verlossende wanhoop
Door een bloedleven getekend
Onhoorbaar maangelach
Verblindt gesloten innerlijke pijn
Voor 1 onmogelijke seconde in het verleden
Kon ik iets meer mezelf zijn
Maar uiteindelijk is het toch de dood
Die fluisterend de stilte geen kans meer geeft
En het is dan pas dat ik begrijp
Dat het onleven in mij leeft
Reacties op dit gedicht
| BloodElf: | Maandag, juni 07, 2004 17:44 |
| Knap knap knap!! geschrijft!! | |
| Butterfly: | Maandag, juni 07, 2004 17:13 |
| mooi dichie Liefs |
|
| Darkdevils-night: | Maandag, juni 07, 2004 17:01 |
| mmm wat een ontzettend mooi gedicht,, I really love it!!.. Liefs en knuffel Cora |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||