Vergaan zonder tranen drogen
Ogen gesloten
In een waas van pijn
Handen beschoten
Langs de diepe waterlijn
Dichtbij en niet ver genoeg
Verrekte pijn weer verdronken
Nieuw litteken wat ik bijvoeg
In eenzaamheid weer gezonken
Donkere tranen van vergeten
Rollen over wangen verborgen
Ik wil er niets meer van weten
Ik ben al genoeg niet ik zonder morgen
Diepe snee van verlangen
Prikkend in mijn warmte van koud
Liegend mezelf verhangen
Als niets in mijn gedachten mij weerhoud
Vergaan zonder tranen drogen
Met een masker bijna vastgeroest
De wazige pijn die alles op heeft gezogen
En ik die niets meer deed of moest
Reacties op dit gedicht
| 22duisterelfje99: | Zondag, januari 02, 2005 16:12 |
| Echt mooi! | |
| sick suicide: | Dinsdag, juni 08, 2004 15:38 |
| heel heel mooi zo voel ik me nou best grappig dat het soms net lijkt of jij verwoord hoe velen zich voelen dikke knuffel | |
| Irdana: | Maandag, juni 07, 2004 22:49 |
| door zoveel verdrietige woorden hier gehoord (gelezen) worden mijn woorden gesmoord. liefs en knuffels Irdana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: FrogCess | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||