Soms loop ik door de gang,
en dan wordt ik weer zo bang.
het gevoel van eenzaamheid overvalt me
en niemand helpt me.
Ik denk weer terug aan toen,
je gaf me nog een laatste zoen.
Maar was het dat allemaal wel waard?
Ik weet wel, ik krijg soms nog een kaart,
maar dan denk ik weer aan jou.
Deze herinneren me eraan dat ik nog steeds van je hou.
****
Ik ben dan niet echt een goede gedichten schrijver, en deze habbekrats is waarschijnlijk niets vergeleken met hetgene dat jullie me gegeven hebben.
Maar Sevie, je bent nog steeds een goede vriendin, en je moet al lang geen plaats meer veroveren in mijn hart, die had je jaren geleden al.
En lieve Nele, weet dat ik er altijd voor je zal zijn, in goede en slechte tijden.