Strandwandeling
Met mijn haren in de wind
Langs de kolkend witte lijn
Dromend in een wereld
Die de mijne niet zal zijn
Met de zon op mij gericht
In uitgevlakt gebied
Dromend van een wereld
Maar vind de mijne niet
Met een zachte tred
Door uitdeinend geruis
met jou in mijn gedachten
wandel ik weer naar huis.
Langs de kolkend witte lijn
Dromend in een wereld
Die de mijne niet zal zijn
Met de zon op mij gericht
In uitgevlakt gebied
Dromend van een wereld
Maar vind de mijne niet
Met een zachte tred
Door uitdeinend geruis
met jou in mijn gedachten
wandel ik weer naar huis.
Reacties op dit gedicht
| romina: | Maandag, juni 21, 2004 18:40 |
| het wordt tijd dat je met beide voeten op de grond komt en je niet laat imponeren door jongens nog veel succes met je examens |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marlies | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||