Alles wat ontbreekt..
deze vrienden en vijanden ontbreken
en braken in deze sociale armoede
dus zoals meerderen zullen zeggen
gewoonweg niet meer op je hoede
goed en wel geaccepteerd in zoverre
dat een leven noch dood nu opnieuw
met een hereniging zal bemoeien
vergeven en genieten gaat echter ruw
met een zwarte achtergrond leeft men
voort zonder harmonie of eenzaamheid
hoewel een subjectieve gedachtegang
geen kansberekening maakt op tijd
verdoen in dode blikken en verzonken
in je psyche zijn mijn ogen verbijsterd
van mijn lot en overtuigende overgave
zoals zij het me toedoet en me teistert..
en braken in deze sociale armoede
dus zoals meerderen zullen zeggen
gewoonweg niet meer op je hoede
goed en wel geaccepteerd in zoverre
dat een leven noch dood nu opnieuw
met een hereniging zal bemoeien
vergeven en genieten gaat echter ruw
met een zwarte achtergrond leeft men
voort zonder harmonie of eenzaamheid
hoewel een subjectieve gedachtegang
geen kansberekening maakt op tijd
verdoen in dode blikken en verzonken
in je psyche zijn mijn ogen verbijsterd
van mijn lot en overtuigende overgave
zoals zij het me toedoet en me teistert..
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Donderdag, juni 10, 2004 10:10 |
| verzonken in je psyche zijn mijn ogen verbijsterd van mijn lot en overtuigende overgave zoals zij het me toedoet en me teistert: APPLAUS! |
|
| de nifter: | Donderdag, juni 10, 2004 07:55 |
| zo!! op een geweldige manier de elende van je af geschreven. ik buig diep. en deze vriend braakt niks maar geeft een knuffel |
|
| Melodramatically: | Woensdag, juni 09, 2004 20:55 |
| Na een aantal keer te lezen begon ik het meer en meer te waarderen.. I LOVE it!! Liefs Kus, Melodramatically |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||