Waarom?
Ik had nog zoveel willen zeggen,
maar wat ik niet over mijn lippen kreeg.
Ik wilde nog zoveel vertellen.
wat ik uiteindelijk toch maar verzweeg.
Ik denk aan je, dat is alles wat ik nog kan doen.
Een aandenken heb ik niet, aan die tijd van toen.
Wat jij voelde of dacht heb ik nooit geweten.
Maar jou lach stem en ogen zal ik nooit vergeten.
Alleen in mijn dromen heb ik je nog even bij me,
dan ga ik terug in de tijd.
Al worden de beelden wel al wat vager,
het gevoel is wat blijft,niet iets wat slijt.
Want dat alles maakt het zo vertrouwd,
ik weet niet waarom maar het is een gevoel,
wat je altijd bij je houd
Geschreven door Ursula Wehnes
Dit gedicht is eigenlijk geschreven door een vriendin van mij maar ik vond het zo mooi dat ik gevraagd heb of het hier mocht staan...