Eenmaal gebeurt...
zoals alles zacht vervagen zal
is een ellenlange lach te zien
stervend van het bewustzijn
en is er al verloren bovendien
voel je niet meer wat geweest is
het einde was allang ontwaakt
toen de tijd haar inkeer nam
en haar derde diepe zucht slaakt
toen het met leegte aan kwam zetten
bleef mijn steen iets te lang bevroren
eenmaal gebeurd, niet terug te draaien
je nooit meer aan mijn zwijgen storen..
is een ellenlange lach te zien
stervend van het bewustzijn
en is er al verloren bovendien
voel je niet meer wat geweest is
het einde was allang ontwaakt
toen de tijd haar inkeer nam
en haar derde diepe zucht slaakt
toen het met leegte aan kwam zetten
bleef mijn steen iets te lang bevroren
eenmaal gebeurd, niet terug te draaien
je nooit meer aan mijn zwijgen storen..
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Vrijdag, juni 11, 2004 10:51 |
| eej zwijgen kan verheffend zijn, knuffelaai, |
|
| de nifter: | Vrijdag, juni 11, 2004 07:53 |
| hè verdorie... lukt het allemaal ff niet? (als dat gedicht van anne over jou gaat ga ik me dus WEL zorgen maken hè!!!) volhouden!!!! (ja, = makkelijk gezegd, ik weet het) | |
| Sabiene ter W.: | Vrijdag, juni 11, 2004 07:49 |
| nee niet terug te draaien maar je kan altijd sterker terugkomen toch? en anders kom je maar op m'n nek zitten. bijna vakantie om even lekker bij te komen? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||