Ik wou dat ik onzichtbaar was
dat ik vuur ben dat verandert in as
dat ik alles gewoon kon zeggen
dat ik mijn probleem voor kan leggen
dat ik durf te zeggen wat er is
ook als ze me vragen is er iets mis
als ik boos ben moet ik dat laten weten
maar nee ik lig me te bezweten

ben ik boos dan gaan ze aardig doen
en ik ik durf dan niet boos te zijn ja ik ben een oen
maar zo komen ze er nooit achter
en word de pijn ook echt niet zachter

als ik boos ben dan merken ze het niet
eigenlijk doet me dat verdriet
maar ik durf ze niet te negeren
dat is iets dat ik moet leren
maar eigenlijk vind ik dat ook niet goed
mijn gedachten zijn zwart als roet
ben ik nou te verlegen
of kan ik gewoon overal tegen

ze doen net of mijn leven toppie gaat
maar als ze dit gedicht lezen is het te laat
denken ze echt dat ik geen problemen heb
want mijn leven is een problemen web
een web die nooit ophoudt
alles wat er gebeurt laat me niet koud
hebben ze dat u noch niet door
misschien weet ik later dat ik mijn vrienden verloor!