Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Een van de tranen (In Dicht)
- Een van de tranen -
Vol moed ontsnapt aan het leed
Richting vrijheid op mijn perzische kleed
zicht op de afgrond na mijn kin
Kapot van emoties die ik verzin
Sporen als bewijs van zijn bestaan
Bij conflict sterker en niet te verslaan
Twijfelend wachtend op versterking
Op de rand maar nu zonder bedenking
Een vrije val richting zijn lot
Uiteenspattend bevrijd en nu kapot
Treur niet hij is alles behalve eenzaam
Tal van vrienden die hetzelfde ondergaan
- (In Dicht) -
Zo hoog als de hemel reikt
Zo diep als het oceaan lijkt
Zo ver buiten je zicht
Mijn gevoelens in dicht
Reacties op dit gedicht
Just1Poem vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Zaterdag, juni 12, 2004 07:23
Tanen zijn levenscycluswater, soms geluk, soms verdriet.
Mooi verwoord.
Liefs / sunset
MayadeBij
:
Zaterdag, juni 12, 2004 01:42
maar vooral anderen erin meeslepen ook, dan heb je pas recht van huilen.. x
Over dit gedicht
Auteur:
Just1Poem
Gecontroleerd door:
260580
Gepubliceerd op:
12 juni 2004
Thema's:
[Verdriet]