Van het paard gevallen
Van het paard gevallen
Ik ben van het paard gevallen
en gelukkig is de spierpijn
daarvan meegevallen
Ik zat er zonder zadel op
en toen ik er af viel
kreeg ik bijna een schop
Het paard was niet stout
maar het was
mijn eigen domme fout
want wie gaat er nou draven
zonder zadel op een jong paard?
Hij schrok daarvan en
ging er vandoor met een vaart
Ik ben van het paard gevallen
en gelukkig is de spierpijn
daarvan meegevallen
Ik zat er zonder zadel op
en toen ik er af viel
kreeg ik bijna een schop
Het paard was niet stout
maar het was
mijn eigen domme fout
want wie gaat er nou draven
zonder zadel op een jong paard?
Hij schrok daarvan en
ging er vandoor met een vaart
Reacties op dit gedicht
| melk: | Maandag, juni 21, 2004 11:50 |
| haaha ik ben dus niet de enige die af en toe niet echt nadenkt bij paarden;) mooi gedichtje or. was het toch nog ergnes goed voor kiss ft love *melk* | |
| shelob: | Zaterdag, juni 12, 2004 23:46 |
| Geschrokken paard en blauwe billen, prachtige combinatie, om over te schrijven tenminste. | |
| Jan van Dord: | Zaterdag, juni 12, 2004 14:18 |
| mooi verhaal gr.Jan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Lind@* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||