| | Vermengde Tranen | |
De lucht klaart op
Hart vol geluk gevuld
Tot een klein grijs wolkje
Je ziel weer in het donker hult
Een klein wolkje
In een hemelsblauwe lucht
Het begint te regenen
En je zucht
Daarop volgt de donder
Het wolkje breidt uit
En neemt je hele lichaam in
Je schreeuwt luid
Je wilt niet weer terug
Je wilt niet meer naar beneden
Waar je hoop brak
En de scherven je sneden
Je wilt niet meer
Al die pijn meemaken
Je wilt niet keer op keer
Je hart voelen kraken
Je haren worden nat
Je wil wordt gekrenkt
En de tranen vanuit de hemel
Worden met de jouwe vermengd
Je geeft het op
En zakt ineen
Het onweer wordt luider
Het regent over je heen
De vermengde tranen
Lopen langs je mond
Langs je kin hopeloos verloren
En vallen op de grond
Reacties op dit gedicht
| Tryggur: | Woensdag, juni 16, 2004 14:27 |
| nice =) | |
| black soul: | Zaterdag, juni 12, 2004 19:50 |
| echt een heel mooi gedicht!! |
|
| N@d!N€: | Zaterdag, juni 12, 2004 15:46 |
| Ik vind dit een heel mooi gedicht....kan me der wel bij in denken.. | |
| murda-gurl: | Zaterdag, juni 12, 2004 15:36 |
| zoooow wat een mooi gedicht he! echt mooi verwoord, heb er eigenlijk geen woorden voor, weet alleen dat ik um heel mooi vind! xXXXXXXXXx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Litchi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||