Ze kijkt verlangend omhoog
Door haar tranen heen
Ziet de vogels in de lucht
Ze voelt zich zo alleen
Ze wordt vastgehouden
Door liefde voor haar bestaan
Wilde dat iedereen haar haatte
Zodat ze eindelijk mocht gaan
Ze kan het echt niet meer
Wil het leven niet
Wil nu alleen nog maar weg
Vluchten voor haar aardse verdriet
Laat haar toch vrij
Soms als je om iemand geeft
Moet je ze laten gaan..
Ze zal er altijd voor je zijn
Ook als ze niet meer leeft
Maar ze wil die vrijheid
Vindt hier nergens een thuis
Is moe van haar eeuwige zoektocht
Naar een veilig huis
Laat haar nou maar los
Het komt wel goed..
Kijk nou eens naar haar
Zij vervloekt de dag
Dat het leven haar heeft begroet
Zie het dan
Op de dood is zij verliefd
Laat haar vrij
Alsjeblieft..
Cathje: | Maandag, augustus 16, 2004 14:13 |
schitterend | |
Fading Away: | Zondag, juni 13, 2004 19:41 |
In stilte kan ik alleen maar zeggen dat ik je niet vrij kan laten.. Je mag me erom haten, maar ik kan het niet. Je verdient zoveel beter, zie je dat niet? Oh, hou vol.. Innige omhelzing, Fading Away |
|
*silliej*: | Zaterdag, juni 12, 2004 17:28 |
wo0w egt m0oii... was et maaR zo0.. kn0ef.. nd k0eesj.. |
|
Butterfly: | Zaterdag, juni 12, 2004 16:27 |
Tranen in mn ogen bij het lezen van dit gedicht.. misschien heb je gelijk.. als iemand echt het leven niet meer aankan zul je aan diegene moeten denken, en zien wat diegene beslist.. als zij dood wil, zul je haar misschien inderdaad los moeten laten, hoe moeilijk dat ook is.. Mooi gedaan Liefs |
|
Nightflower: | Zaterdag, juni 12, 2004 16:04 |
prachtig verwoord! liefs |
|
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 12 juni 2004 | ||
Thema's: |