Ik Heb Mezelf Gevonden
Ik Heb Mezelf Gevonden
Gisteren liep ik door het bos
Daar zag ik een meisje
Ze huilde heel zachtjes
In een soort wijsje
Ik liep naar haar toe
Ze zag me en schrok
Veegde haar tranen weg
Ze stond op en vertrok
"Wacht even!" riep ik
Maar ze ging er vandoor
Ik dacht goed na
En ik liep door
Ik dacht bij mezelf
Hee, zo ben ik ook
Ik loop ook altijd weg
En verdween in de rook
Een stukje verderop
Zat ze weer te huilen
Ik liep weer naar haar toe
En ze wilde zich verschuilen
Ik hield haar tegen
En zei: "wees niet bang"
Vertel me wat er is
Het is van belang
Ze vertelde me alles
Wat ze had meegemaakt
Van school tot thuis
Het had me geraakt
Er liep een traan over m'n wang
Ze vroeg: "waarom huil je?"
Ik zei: "ik ben precies zo"
En daar zaten we
Samen te huilen
Midden in het bos
Het werd al donker
Maar lieten elkaar niet los
We gingen naar huis
Ieder zijn kant
We spraken weer af
En zwaaide op een afstand
Ik ging terug naar het bos
Waar we afgesproken hadden
Maar ze was er niet
Alleen wat schildpadden
Dat was voor mij het teken
Dat ze er niet meer was
Ik wist dat ik mijn leven moest verbeteren
Om niet te eindigen als vuile was
Ik ben nu erg blij
Dat het goed met me gaat
En haar vergeten?
Nooit, dat maakt me kwaad
Gisteren liep ik door het bos
Daar zag ik een meisje
Ze huilde heel zachtjes
In een soort wijsje
Ik liep naar haar toe
Ze zag me en schrok
Veegde haar tranen weg
Ze stond op en vertrok
"Wacht even!" riep ik
Maar ze ging er vandoor
Ik dacht goed na
En ik liep door
Ik dacht bij mezelf
Hee, zo ben ik ook
Ik loop ook altijd weg
En verdween in de rook
Een stukje verderop
Zat ze weer te huilen
Ik liep weer naar haar toe
En ze wilde zich verschuilen
Ik hield haar tegen
En zei: "wees niet bang"
Vertel me wat er is
Het is van belang
Ze vertelde me alles
Wat ze had meegemaakt
Van school tot thuis
Het had me geraakt
Er liep een traan over m'n wang
Ze vroeg: "waarom huil je?"
Ik zei: "ik ben precies zo"
En daar zaten we
Samen te huilen
Midden in het bos
Het werd al donker
Maar lieten elkaar niet los
We gingen naar huis
Ieder zijn kant
We spraken weer af
En zwaaide op een afstand
Ik ging terug naar het bos
Waar we afgesproken hadden
Maar ze was er niet
Alleen wat schildpadden
Dat was voor mij het teken
Dat ze er niet meer was
Ik wist dat ik mijn leven moest verbeteren
Om niet te eindigen als vuile was
Ik ben nu erg blij
Dat het goed met me gaat
En haar vergeten?
Nooit, dat maakt me kwaad
Reacties op dit gedicht
| Helgiej: | Zondag, juni 13, 2004 15:06 |
| saabje.. *snif..* echt heel mooi... Ik wil zoon meisje voor je zijn. zo'n meisje waar je mee kan praten. waar je mee kan huilen.. I'm here for you! Helgie |
|
| buttercup: | Zaterdag, juni 12, 2004 19:48 |
| Mooi ! | |
| N@d!N€: | Zaterdag, juni 12, 2004 19:31 |
| Dit is echt een mooi gedicht kan nikz anders zeggug echt super.... |
|
| N@d!N€: | Zaterdag, juni 12, 2004 19:31 |
| Dit is echt een mooi gedicht kan nikz anders zegguh echt super.... |
|
| ~+Ster+~: | Zaterdag, juni 12, 2004 19:06 |
| Heej.. *Sprakeloowsss* Oooh wat ontzettend mooi zeg..écht prachtig gewoon!! Kheb er gewoon geen woorden voor...En ik ben blij dat het nu goed met je gaat..fantastisch.. XxXxx..knuffiej..Chelle |
|
| Little me: Rianne: | Zaterdag, juni 12, 2004 18:53 |
| super wauwie:) | |
| mienke: | Zaterdag, juni 12, 2004 18:13 |
| mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Superstar Sabi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||