hel geel volg ik de zon
beneem mijn zuchten, steel mijn kussen
geen krasje overgeslagen
op mijn hemelbril
ik zal je schaduwen totdat de silhouetten
van angst zijn gevlucht
mijn hoorns zijn niet des duivels
maar ongestilde woede die je moet drinken
uit mijn lichaam en waag het niet te vragen
of genade op mij pad ligt
volg de zon, zie mijn maan en je weet,
zal weten wat de uitkomst is