Lieve schat,
dit een brief die ik je wilde geven
voordat ik nog wilde leven
ik heb de hoop opgegeven
en heb tegen iedereen gezegt
ik ga op reis
en iedereen vond het best

ik ben gegaan
nu heb ik je verlaten
ik weet niet....
maar heb je het al in de gaten
de stilte om je heen
geen ruzie niks
ff alleen

maar weet lieve schat
ooit komt de tijd dat je me wild gaan zoeken
maar waar geen resultaat van komt
want ik ben nou eenmaal gaan slapen
ik was ontzettend moe en me hoofd draaide rond

zorg goed om de dingen waarom je geeft
zij zullen dat ook voor jou doen
en weet dat ik altijd dicht bij je zal zijn
elke nacht fluiter ik in je oor
zodat je me stem weert hoort

ik had gewoon geen zin meer in me leven
door al die problemen waar ik me in had begeven
het is me eigenschuld ik weet het
voor mij is het beter zo
ik weet ook wel dat ik mensen uit me omgeving pijn doe
en natuurijk ook jouw
maar onder deze omstandigheden blijf ik jouw trouw

jah en op een dag komen we elkaar tegen
en dan zegguh we wacht eens even
ik ken jouw...
zo zullen we weer opnieuw beginnen
en zullen de vogeltjes voor ons zingen