littekens voor altijd(snijden)
ik loop door de stad
kijk om me heen
ik zie niemand
maar mij ziet iedereen
ik ben gevangen
in mijn eigen ik
zit in mezelf opgesloten
het is of ik stik
laat me vrij
laat me gaan
ik kan dit leven
echt niet meer aan
mijn neus loopt
mijn tranen stromen
kan me niet voorstellen
dat er een goede tijd gaat komen
ik ga naar huis
pak het mes vast
ik snij
daar gaat mijn last
mijn pijn loopt weg
weg langs mij
dat lucht op
ik ben vrij
ik bekijk de wond
heel uitgebreid
het valt op
ik heb spijt
weer een litteken erbij
een litteken voor altijd
ik zal er altijd aan worden herinnerd
aan die klote tijd
het blijft vers
het zal niet vervagen
want ik word herinnerd
aan mijn tegenslagen
kijk om me heen
ik zie niemand
maar mij ziet iedereen
ik ben gevangen
in mijn eigen ik
zit in mezelf opgesloten
het is of ik stik
laat me vrij
laat me gaan
ik kan dit leven
echt niet meer aan
mijn neus loopt
mijn tranen stromen
kan me niet voorstellen
dat er een goede tijd gaat komen
ik ga naar huis
pak het mes vast
ik snij
daar gaat mijn last
mijn pijn loopt weg
weg langs mij
dat lucht op
ik ben vrij
ik bekijk de wond
heel uitgebreid
het valt op
ik heb spijt
weer een litteken erbij
een litteken voor altijd
ik zal er altijd aan worden herinnerd
aan die klote tijd
het blijft vers
het zal niet vervagen
want ik word herinnerd
aan mijn tegenslagen
Reacties op dit gedicht
| *Just-Mel*: | Woensdag, juli 21, 2004 12:24 |
| *Herkenbaar!*.. Heel Erg M0oi Geschreven!! S0rry V0or De Late Reactie, Maar Ik Wilde T0ch Even Reageren.. Kvind Het Z0o'n M0oi Gedicht!! |
|
| Lunatjeuh: | Dinsdag, juni 15, 2004 14:52 |
| Ik begrijp hoe je je voelt, echt waar. Ik snijd mezelf ook, gewoon om de pijn vanbinnen eruit te laten. Ik heb de laatste tijd veel problemen, mijn ouders zijn aan het scheiden, mama heeft geprobeerd zelfmoord te plegen, papa heeft een nieuwe vriendin die 5 kinderen heeft enz. Ik ben begonnen met mijzelf te snijden en heb een week in KPC in Genk gelegen, niet daarvoor maar omdat ik buiten mezelf ben gegaan. Ik ben het snijden daar wel afgeleerd maar toen begonnen met met naalden te prikken, dat | |
| xVlindertje x: | Zondag, juni 13, 2004 20:46 |
| Ik leef met je mee, lieverd. Ik kan me voorstellen hoe je je voelde, toen in de stad. Soms heb ik ook het gevoel alsof ik stik in mezelf. Voor anderen klinkt het misschien gek, maar soms zou ik ook zo graag weg uit dit lichaam willen, vrij uit mezelf, vluchten uit deze pijn en ellende. Ik weet dat je het zelf ook wel zal weten, maar het snijden is niet de weg naar een gelukkig leven. Het is niet de manier om van je verdriet verlost te worden. Waarom het soms toch zo fijn is om jezelf pijn te doe | |
| brinkieloontje: | Zondag, juni 13, 2004 20:45 |
| heelm ooi en herkenbaar voor me:( hel veel sterkte, dat zal je nodig hebbe! Vecht, en houd vol@ Xxx Ilona |
|
| Fading Away: | Zondag, juni 13, 2004 20:41 |
| Erg mooi, en herkenbaar voor mij. Heel veel liefs en sterkte, Fading Away |
|
| Melodramatically: | Zondag, juni 13, 2004 19:38 |
| Zeker geen oplossing! Maar wel mooi op geschreven! Sterkte! Liefs Kus Melodramatically |
|
| P!nk Lady: | Zondag, juni 13, 2004 18:52 |
| Dit is geen 0pl0ssing h00r meiz!! *Geeft je een dikke dikke knuffel* Y0u can always mail me |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marijkuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||