De oplichting van jou ogen in
het donker van de nacht!
Jouw stem in de kille bries van
de wind!
Strelingen van
de duistere gelaten!
Gevangen in mijn eigen dromen!
Geen uitweg -> Overleven tot
het licht komt!
Kleine ruimtes,
met bloeddorstige wezens,
die je van de rand van
de berg willen duwen,
die uit zijn op het rode hart!
Paarse bloemen,
Zo prachtig maar
diep vanbinnen giftig.
Bruinen doeken,
zo beginnen de visioenen.
Je dierbaren zien lijden,
zonder ze te kunnen helpen.
Je dierbaren zien doodgaan en
allemaal door jou schuld.
Zwarte schaduwen,
koud en verlaten!
Geen leven -> dood!
Grijs,
alles word grijs!
Het droogt allemaal uit!
Ingevallen huizen,
schuilend in de smalle kelder.
Rood, paars, zwart, grijs...
en dan,
dan word het licht en
ontwaak ik van mijn dromen.