Akelig stil..
Akelig stil..
Wanhoop verdrinkt me
in eigen tranen van verdriet
Het is te lang geleden
dat geluk mij verliet
Ik kon 't wel alleen allemaal
deed ik geloven met een lach
Actrice van de eeuw
dus niemand die het zag
Ooit zo sterk, ooit zo zeker
voor verstand, de wisselbeker
Nu dan gewisseld
het is te veel
In hoofd en hart
akelig stil..
Reacties op dit gedicht
| *joyce*: | Dinsdag, juni 15, 2004 14:06 |
| hey .. Echt een heel mooi gedicht!! Vind het echt goed dat je dat zo kan verwoorden.. Wel aangrijpend.. Heel veel sterkte met alles... XxXxX joyce |
|
| Sheena: | Dinsdag, juni 15, 2004 12:53 |
| dankjewel voor je naamswijzing, klasse ;-) |
|
| Sheena: | Dinsdag, juni 15, 2004 09:38 |
| ik vind je gedichten best aardig, las er vandaag bij toeval ineens een heleboel *knipoog* in sommigen zitten vlotte wendingen en pittige beelden, die ik aangenaam vind om te lezen. ik hoop alleen dat het woord mongool in je naam voor een inwoner uit mongolie staat, anders vind ik het persoonlijk (ik heb iemand met het down-syndroom in mijn familie) behoorlijk kwetsend en zou ik je graag willen verzoeken om een naamswijziging. Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||