Eenzaam
Ik voel me zo eenzaam zonder jou.
Geen armen die me beschermen.
Tegen de verschrikkelijke kou.
Waardoor ik blijf rond zwermen.
Waar ben je, ik mis je tegen me aan.
Zonder jou om me heen zal ik niet leven.
Zal ik altijd stil blijven staan.
Nooit meer me liefde weg geven.
Maar gelukkig kom je terug over een paar nachten
Lekker terug bij mijn.
Ik kan haast niet wachten.
Want bij jou zijn is zo fijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Mandy Peters | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||