weg
Ik wou dat ik weg kon
hier ver vandaan
naar een plek waar het rustig is
nooit meer
deze pijn
maar ik kan niets als snijden
alle pijn er uit
tot het bloed
hoe harder hoe beter
en dan achteraf boos zijn
om je eigen stommiteit
en het proberen te verbergen
voor de mensen rondom je
maar op een dag zien ze het toch
dan kun je niet meer terug
ook niet naar die rust
waar ik nu zo naar verlang
kon ik maar gaan
voor altijd slapen
hier ver vandaan
naar een plek waar het rustig is
nooit meer
deze pijn
maar ik kan niets als snijden
alle pijn er uit
tot het bloed
hoe harder hoe beter
en dan achteraf boos zijn
om je eigen stommiteit
en het proberen te verbergen
voor de mensen rondom je
maar op een dag zien ze het toch
dan kun je niet meer terug
ook niet naar die rust
waar ik nu zo naar verlang
kon ik maar gaan
voor altijd slapen
Reacties op dit gedicht
| Sanne17: | Woensdag, juni 16, 2004 19:48 |
| Heey..mooi geschreven..en erg herkenbaar :( als je wil praten mag je me altijd mailen. Sterkte! Kus Sanne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: margy | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||