In Tunesie
Eindelijk even alleen,
Geniet ik.
Alleen op het balkon,
Op een warme zomeravond.
De zon is bijna onder.
Een rood licht,
En de lichtjes van de stad.
Toch is het donker.
Ik hoor een krekel, een hond.
Een enkele voetstap.
Toch is het stil.
Reacties op dit gedicht
| Syrine: | Woensdag, januari 03, 2007 19:21 |
| leuk geschreven hoor over tunesie. ik ben half tunesisch by the way. liefs; Syrime. |
|
