Nooit heeft iemand geprobeerd
Mij te leren kennen
Mij te zien zoals ik ben
Mij lief te hebben voor wie ik ben

Nooit heeft iemand gevraagd
Hoe het met me ging en
Gewacht voor het antwoord
Want het kon hen eigenlijk niks schelen

Nooit heeft iemand gezien
Wat ik voelde vanbinnen
En geweten wat ik dacht
Want ze keken niet in mijn ogen

Altijd was ik alleen
Als klein meisje in de grote wereld
Met de gedachten waar ze niks van begreep
En gevoelens die haar zoveel pijn deden

Toen kwam jij
Jou kon het wel schelen
Hoe het met mij ging
Jij wou me wel leren kennen

Je leerde me kennen
Met een muur om me heen
Maar wist al meteen hoe hem af te breken
Gewoon door te luisteren...

Je las tussen de lijntjes
En weet nu wat er in mij omgaat
En wat ik voel
Want jij kent mij hoe ik echt ben

Jij kijkt in mijn ogen
Ziet wat ik niet laat zien
Hoort wat ik niet zeg
Voelt wat ik voel

Altijd blijf je ervoor mij
Want altijd blijf je in mijn hartje
Jij was de eerste die van me hield
En daar ben ik je eeuwig dankbaar voor


Ik hou van jou, Andres