*Kleuren scharkering*
Waarom zijn die woorden zo intens,
en doet het pijn tot diep in mijn ziel.
Ik wil geloven in een beter zijn.
Maar mijn fantasie raakt stil
Ik kan niet wissen wat is geweest
Niet vergeten alsof nooit gebeurt
Ondanks alle pijn is er toch
Dat mijn leven is gekleurd
Ik ken alle tinten grijs
Heb geleerd in zwart en wit
Maar kleuren trekken mij het meest
De warmte die deze kleurenboog bezit
K wil geloven in de leerzaamheid
Van momenten zoals zijn geweest
Ondanks verdriet en pijn
Mijn eigen zijn bovenal herleefd
Reacties op dit gedicht
| *Cheseri*: | Vrijdag, juni 18, 2004 11:24 |
| jaaaa!!! super!! geweldig echt heel mo0j gdaan! veel liefs!:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lagbeertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||