HooG
De nachtwind kamt mijn haren glad.
Terwijl de kraaien tellen
– zeven ronde – meloenen voor mij op de markt.
De sierlijke handen - voeten dans
heb ik zo vaak gespeeld dat mijn
polsen zijn getransformeerd
naar mijn enkels en andersom.
Toch moest ik die vogel zijn vleugels ontnemen,
want ik wilde uiteraard gaan vliegen.
Heel Hoog:
Maar de storm kreeg me toch wel te pakken.
Over dit gedicht
| Auteur: marije kooij | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||