hoe vreemd dat ik op dit moment
mijn hersenen hoor praten
nog wel in het bijzijn van
elke moedige buitenstaander
die met een gemoedwillig woordje
kalmte probeert te scheppen
terwijl ik me afvraag of
die panische zwerfster niet
gewoon een slok teveel
achterover heeft geslagen
…beangstigend?
zelfs zij schrok zich dood
letterlijk, ze verteerd
nu in een kille goot
-And that's how the story ends-
de nifter: | Dinsdag, juni 22, 2004 14:04 |
hee... ik kom gewoon een fikkie stoken in die goot hoot. weg met die kilte. en die zwerfster is maar schijn. daar schuilt heel wat moois achter... I know... |
|
Melodramatically: | Zondag, juni 20, 2004 16:43 |
Een heel mooi gedicht! Serieus hij is prachtig! Liefs, Melodramatically |
|
Phoweyk: | Vrijdag, juni 18, 2004 19:15 |
Nee, je kan nooit genoeg zuipen :-). dus dat is t niet. enne, nee, je gedicht klopt sowieso niet. panisch? nopus. maar weet je, wat wel klopt.. dat t mooi is. t gedicht. jaa okee , ja jij ook, :P kusje lief :) |
|
Paul de Bruyn: | Vrijdag, juni 18, 2004 14:24 |
Somber met verdriet geschreven mooi liefs Paul |
|
Auteur: Ninandra | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 18 juni 2004 | ||
Thema's: |