Stapje terug.
Even een stapje terug.
Ben weer te snel gegaan.
Wou te graag laten zien,
dat het beter gaat,
maar daardoor mezelf
niet meer zien staan.
Ik bleef maar door gaan,
maar ging weer te snel.
En al dat geren,
eist nu zijn tol.
Dus even een stapje terug,
dan red ik het wel.
Als het maar niet te lang duurd,
want ik ben dit zo zat.
Ik wil niet langer moe zijn,
maar doen wat ik wil.
Ik heb het met die vermoeidheid,
nu echt wel gehad!
Reacties op dit gedicht
| Suuze: | Donderdag, juni 24, 2004 18:50 |
| jeh |
|
| Cornelis Verweij: | Zaterdag, juni 19, 2004 03:23 |
| ja joh....uiteindelijk zie je je eigen voeten voorbij snellen... | |
| Manische Manja: | Vrijdag, juni 18, 2004 23:50 |
| stapje terug, niet te vlug, het is niet te laat, je zult zien dat het weer beter gaat..komt goed meis..eis en verwacht nooit teveel van jezelf.. liefsx Manja |
|
| shelob: | Vrijdag, juni 18, 2004 23:35 |
| Stapje terug, even zitten, opstaan en weer doorgaan, komt wel goed Georgina, zo gaat dat soms. | |
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||