~gebroken~
Ze ziet zichzelf met vieze handen
Ze is gebroken
Ze leeft op straat en steelt meloenen
en loopt iedereen op te stoken
Ze steekt een kaars aan
En schreeuwt voor eten
Achtergesteld door haar ouders
en door de rest vergeten
Ze begint te blowen
Omdat ze het verkeerde voorbeeld krijgt
Niemand weet wat er is omdat
ze haar tranen aan een gouden draadje rijgt
Ze schreewt om vergiffenis
Roep voor de dood
Zo strompelt ze verder
haar benen van lood
Totdat ze mee wordt genomen
Het arme kind
Ik ben wel blij
dat ze uiteindelijk toch rust en vrede vindt
...
Ze is gebroken
Ze leeft op straat en steelt meloenen
en loopt iedereen op te stoken
Ze steekt een kaars aan
En schreeuwt voor eten
Achtergesteld door haar ouders
en door de rest vergeten
Ze begint te blowen
Omdat ze het verkeerde voorbeeld krijgt
Niemand weet wat er is omdat
ze haar tranen aan een gouden draadje rijgt
Ze schreewt om vergiffenis
Roep voor de dood
Zo strompelt ze verder
haar benen van lood
Totdat ze mee wordt genomen
Het arme kind
Ik ben wel blij
dat ze uiteindelijk toch rust en vrede vindt
...
Reacties op dit gedicht
| faatje: | Maandag, juni 21, 2004 13:31 |
| Prachtig gedicht...... ik ben ook blij dat ze uiteindelijk weg is en ze heeft zeker daar een veel beter LEVEN!!!!!!!!!!! |
|
| ~OpenBoek~: | Zondag, juni 20, 2004 17:12 |
| wauw weer zo'n fantastisch dichtje tamaar deze onderwerpen spreken me aan dat weet je:D xxjes moi |
|
| Beauty of silence: | Zaterdag, juni 19, 2004 17:56 |
| Heel mooi, vooral de laatste 8 regels. Love, Marleen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LizDichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||