Zonder angst stort hij zich in de strijd,
Geen wapen dat hij vermijdt.
Hij gooit zich in het zwaard,
Zo was het edele paard…

Hij kent geen moordlust,
Maar kent ook geen rust.
Gekweld door de mens,
Want zijn moordlust kent geen grens.

Hij is moedig,
Al is het verhaal nog zo droevig…
Hij blaast een verloren slag hoop in,
Hij start een nieuw begin.

Hij kent vrede,
Al heeft hij tijdens de oorlog nog zo geleden.
Hij kent geen wrok,
Al is zijn leven een grote gok.

Het edele paard,
Behandeld met het woord van eer,
Leeft volgens de mensenleer,
Zo is en was het edele paard.

Berooft van zijn vrijheid,
Dient het paard ten alle tijd.
Hij vocht wanneer wij het vroegen,
Het paard zal voor ons altijd ploegen…

Mag hij ons herinneren aan de oorlogstijd,
Laat hij ons denken aan vrijheid.
Laat hij ons herinneren aan vrede,
Omdat hij weet hoeveel zielen er hebben geleden.