*De toekomst is niet geweest
wat hij zou geworden zijn
Want ik vind het toch zo fijn
o ja, ik vind het toch zo fijn
Om bij jou te kunnen zijn

Ik stond op en nam de trap
jij kon niet weten wat ik had
Toen ik ginds achter lag te beven
Moeder stopte niet met wenen

Ik vroeg ze heel lief blij
wat was weer wat ze zei

Laat me toch met rust
Jij stomme, achterlijke trut
Met al dat belastende gedruk

*

Nou moeder, neem niet kwalijk
wat ik toen toch had gedaan
Je liet me voelen, al was 't een blaam
Ik kon dat toch niet weten, ik was een lijk

O ja, vergeten

Ik heb het overleeft
Jouw mallemoer gezeik

*

Weet je nog hoe 't was verlopen
Ik nam een pil of tien en ging op reis
Spijtig genoeg, de dokter was gekomen
En hij gooide weg, die grote, lange zeis

In het ziekenhuis liet je me weten
dat je me nooit zou kunnen vergeven
Ik weende dag en nacht
Genadeloos zoog je weg
al m'n minieme levenskracht

Dus nu ben ik weer op aarde
Moeder knoopt wat roze gare
Nu zit ik daar in die stoel
Van angst half in m'n broek te doen

*

Je kijkt naar me en spreekt
Je laat moeder toch niet alleen
Ik beef
Ik beef

Zelfmoordpoging

(Het is eigenlijk een rap tekst,
maar ik dacht dat het hier ook wel thuishoorde.)