En van geluk geweend
Jouw hart voelt leeg,
kleurloos en dood van binnen
Wil soms het liefst verdwijnen
De liefde zweeg,
net als 't beminnen
Je ziet niet meer de levenslijnen
'Toegang verboden' stond geschreven
in letters die in pijn gedrukt
Zelf ben jij ook niet daar gebleven
Je eigen 'ik' was uit je ziel gerukt
Enkel 't verlangen nog naar warme tranen,
het krampen van je maag, een vlinderen in buik
Pijn én geluk, gewoon, hoe heel eenvoudig leven is
En niet alleen je in een droom van leven wanen,
alleen maar hunkeren naar het eeuwige gemis
Jouw hart was leeg
Het 'delen' was jij lang vergeten
Mijn 'houden van' zweeg
niet, heeft elke muur gesloopt
Je eenzaamheid hartstochtelijk bestreden
En eindelijk hoorden wij wat jij gehoopt
'Ik hou van jou', eerst stil gefluisterd
Plots in de wereld uitgeschreeuwd
Jouw hart dat naar het mijne heeft geluisterd
En van geluk met 't jouwe heeft geweend.
**********
sunset 20-06-2004
**********
