Schreeuwende stilte
Zonder woorden
leeg in mijn gedachten,
kan ik blijven denken,
voor altijd blijven wachten.
Schreeuw!
Waar niemand me kan horen.
Waar niemand dit verdriet,
ooit echt zou verstoren.
Sluit je ogen,
voel de kilte.
Voel wat ik voel,
al dagen;
schreeuwende stilte.
leeg in mijn gedachten,
kan ik blijven denken,
voor altijd blijven wachten.
Schreeuw!
Waar niemand me kan horen.
Waar niemand dit verdriet,
ooit echt zou verstoren.
Sluit je ogen,
voel de kilte.
Voel wat ik voel,
al dagen;
schreeuwende stilte.
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Vrijdag, juni 15, 2001 14:03 |
| Dat gevoel ken ik ook die oorverdovende stilte..... Liefs Pramodah |
|
| Caroline Maas: | Dinsdag, mei 15, 2001 17:00 |
| Hij is echt heel erg mooi meis! Liefs, Caroline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fannie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||