een laatste...
een laatste adem werd met een zucht geblazen,
een laatste kreet van pijn werd huiverend gekermd,
een laatste woord tot afscheid werd angstig over prevelende lippen gesleept,
een laatste blik werd uit vermoeide ogen ten hemel gesmeten,
een laatste briesje werd de afsluiter van een heuse storm
de laatste second passeerde,
de schade was enorm,
tijd om de ogen te sluiten
rustig af te koelen
om zo langzaam te ontwaken
in de droomwereld van de eeuwige slaap.
-x-
een laatste kreet van pijn werd huiverend gekermd,
een laatste woord tot afscheid werd angstig over prevelende lippen gesleept,
een laatste blik werd uit vermoeide ogen ten hemel gesmeten,
een laatste briesje werd de afsluiter van een heuse storm
de laatste second passeerde,
de schade was enorm,
tijd om de ogen te sluiten
rustig af te koelen
om zo langzaam te ontwaken
in de droomwereld van de eeuwige slaap.
-x-
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: insomnia | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||