Ik zou willen wenen, maar ik heb geen keus
Een leven lang bleef ik die onnozelaar
Doch met zes kinderen voel ik mij de reus
Die moet vechten als een vaderlijk gebaar

Gezelschapsspelen uitvinden was mijn leus
zelden of nimmer kreeg ik ooit commentaar
En kreeg ik die, dan nam men mij steeds bij de neus
Want voor mensen met geld ben ik een gevaar

Een uitvinder dat maakt de rijkdom nerveus
Zij voelen zich heel kinds tegen hun leraar
Maar vinden een goede uitvinding pas fameus
Bij het ultiem financieel gebaar


Ik vroeg hen slechts mijn royalty als wijsneus
Maar dit bracht onze maatschappij in gevaar
En men sloeg mij meteen terug een bloedneus
Ik was voor hen het verdoemde exemplaar

Liefde en vrede was hun natuurlijke keus
En ik vond dit pretpark een pracht exemplaar
Maar waar sta ik en mijn vriend nu als wijsneus
Och ja, alles is in onze tijd rekbaar