Boosheid

boosheid

Sinds je zusje overleden is
Door van de brug te springen
Gaat het met jou niet goed
Ik hoor je nooit meer zingen

Je lacht je tanden bloot
Maar echt vrolijk ben je niet
Niets kan jou nog blij maken
Je dreigt te stikken in je verdriet

Je huilt alleen maar van binnen
Ik voel bij jou een enorme boosheid
Ze komt nooit meer terug
Je bent haar voor altijd kwijt

Dan heb je nog de zorgen
Om je ouders en je andere zus
Nachtmerries beheersen je nachten
Overleven is een zware klus

Gelukkig heb je nu hulp gezocht
Iemand waar je goed mee kan praten
Want wat de keuze van je zus ook was
Je kunt niet de hele wereld daarom haten

Ik zie nog steeds geen vooruitgang
Alleen jouw enorme verdriet
Ik kan alleen maar naar je luisteren
Meer kan ik helaas niet

Je zult zelf moeten knokken
En opnieuw leren genieten van het leven
Het is zo jammer om alles zwart te zien
Want het leven heeft zoveel meer te geven

Sterkte!

Geschreven door

Lia van der Fluit

Reacties op dit gedicht

Lia van der Fluit vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Roger Bamps:	Donderdag, juli 01, 2004 03:37
De vraag waarom? zal blijven bestaan, en toch moet je alleen verder gaan. Voor wie dit gedicht ook geschreven is:"Sterkte". Liefs, Roger.

*..devil-angel..*:	Woensdag, juni 23, 2004 21:37
=( k heb nu eght een brok in mijn keel.. zow herkenbaar.. alleen ben ik dan dat zusje..='( -XxX- saf

*silliej*:	Dinsdag, juni 22, 2004 07:35
heel mooi geschreven.. hoop dat zij dit ook vind,maar dat zal gerust weL.. ben lij om te horen dat jij er iig voor der bent,om haar op te vangen.. succes voor jullie beiden..

Over dit gedicht

Auteur: Lia van der Fluit
Gecontroleerd door: ~Marina~
Gepubliceerd op: 22 juni 2004
Thema's: [Kwaad] [Zelfmoord] [Genegenheid]