Ik schiet
ik schiet ...
splinters in mijn lijf
de kogel die openbarst,
vernielt de plek
waar ik liefde schrijf ...
ik schiet...
de hand in m’n gelaat,
de klap,
niet onverwachts,
en toch
alsof ‘t dwars doorheen
m’n ziel slaat ...
ik schiet ...
de laatste keer,
vallend
met een plof op de grond,
een dode lach
bevroren om m’n mond,
maar het laatste
wat ik voelde
was niet de kogel in mijn hart,
wel de bloedende tranen,
die ik huilde
om mijn smart ...
Reacties op dit gedicht
| bent: | Woensdag, juni 23, 2004 11:57 |
| mooi zeg! verdrietig dat wel, maar erg mooi beschreven... x |
|
| LadyEnergy: | Woensdag, juni 23, 2004 10:57 |
| ik.... ik kan hiet geen reactie op geven Sorry |
|
| Manische Manja: | Woensdag, juni 23, 2004 09:29 |
| zeer mooi geschreven, geen woorden.. Liefsx Manja |
|
| * Loneliness *: | Woensdag, juni 23, 2004 08:46 |
| hoow zeer goed sprakeloos, al hoopk niet dat het echt is gebeurt.. Kussj liejfs (loneliness) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||