Alleen
Moedeloos alleen
Vergeten en achtergelaten in een donkere steeg
Nog zo klein en nu al alleen
Nog maar net op eigen benen kunnen staan,
Steeds weer vallend
En niemand is er om haar op te vangen
Nu na zoveel jaren wat groter geworden,
Nog steeds vallend
Heeft ze haar weg een beetje gevonden
Eenzaam en alleen, maar met Iemand
Om haar bij het vallen op te vangen!!
Vergeten en achtergelaten in een donkere steeg
Nog zo klein en nu al alleen
Nog maar net op eigen benen kunnen staan,
Steeds weer vallend
En niemand is er om haar op te vangen
Nu na zoveel jaren wat groter geworden,
Nog steeds vallend
Heeft ze haar weg een beetje gevonden
Eenzaam en alleen, maar met Iemand
Om haar bij het vallen op te vangen!!
Reacties op dit gedicht
| *Leeuw*: | Dinsdag, juli 20, 2004 20:44 |
| Mooi geschreven!! Kus joyce |
|
| Roger Bamps: | Maandag, juni 28, 2004 06:09 |
| Héél mooi gedicht en met bewondering gelezen. Liefs, Roger. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Liefde is de sleutel | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||