. . . jouw geheime deur . . .
jij riep van verre
nodigde tot binnenstap
kwetsbaar wankel huis
wees mij kronkeltrap
ik volgde jou
kamers jij bewoonde
sluiers gedrapeerd
wazig sfeer toonde
zag ik in enen trede
gevaar in zich droeg
jij zonder waarschuwen
zelf met gemak oversloeg
deed mij stille staan
dreef verborgen geur
mijn geest binnen
van jouw geheime deur
krakend ontsloot
mijn onthutste blik
in duisterspiegel ruimte
verstarde mijn ik
ontdekkend de beeltenis
in diep misvormd raken
weerkaatste spiegeling
oneindig scherven braken
Oorlam: | Donderdag, juni 24, 2004 13:55 |
een wat hardere meer realistere..bevalt me ook moet ik zeggen! | |
lodi: | Donderdag, juni 24, 2004 09:57 |
deze is idd heel erg hard maar vol waarheid lodi |
|
bieke: | Donderdag, juni 24, 2004 09:33 |
Ja en met de scherven blijf je dan zitten, prachtig geschreven. Liefs Bieke, |
|
lovegirl: | Donderdag, juni 24, 2004 08:44 |
zoals altijd weer super mooi verwoord en ik heb het ook nu weer graag gelezen meis veel liefs lovegirl |
|
lommert: | Donderdag, juni 24, 2004 08:39 |
wie komt niet soms bedrogen uit...lessen van het leven..om verder te gaan xxwillemmien |
|
michris: | Donderdag, juni 24, 2004 01:40 |
een deur niet jouw deur, een trap die kraakte niet jouw krakende loop het kind in jou wilde gedragen worden armen liefdevol zonder bang te zijn en stil te hoeven staan... alle liefs, michris |
|
H.J.: | Donderdag, juni 24, 2004 00:35 |
Als altijd weergaloosgoed. kusssss |
|
christina: | Donderdag, juni 24, 2004 00:34 |
soms wordt je hard wakker geschut als pijlen hart raken waarin liefde zetelt knuffie zusje van je zussie slaap lekker he meis |
|
wijnand.: | Donderdag, juni 24, 2004 00:29 |
achtergrond maak het gedicht af. Sfeervol geheel |
|