Storm (in mij)
Storm (in mij)
Mijn dromen slapen nog
in regen die de stilte kreukt
zoals het onbeslapen laken. Toch
is het niet alleen verdriet dat beukt
waardoor het water valt in 't water
en stilte spraak verzegelt
Ik wacht het uur dat weer de dag
het zuchten van de nacht ontsluit
Al blijft de dageraad ook zonder lach,
de storm heeft voor mij geuit
wat ik niet zeggen kan, maar later
wordt 't verleden weer geregeld
en ik mijn toekomst ingeduwd
Ik zal mij warmen aan de waterzon
die rest na nachtelijke storm. Geluwd
't verdriet om veel te veel verloren leven
Nog ken 'k geen woord, gebaar
om 't wrede dat de eenzaamheid gegeven.
**********
sunset 24-06-2004
**********
Reacties op dit gedicht
| Lesley-Ann: | Zaterdag, juni 26, 2004 07:34 |
| Hoop dat na je storm een prachtige zon voor je zal schijnen.Liefs Lesley-Ann | |
| shelob: | Donderdag, juni 24, 2004 22:17 |
| Ja soms kan het stormen in je hele lijf en hoofd, meebuigen met de wind of er dwars tegenin gaan. | |
| lommert: | Donderdag, juni 24, 2004 08:44 |
| het leven een hand reiken, moet kunnen en zal moeten m.i willemmien |
|
| Huting: | Donderdag, juni 24, 2004 08:04 |
| Elke storm, binnen of buiten, zal toch eens weer gaan liggen??? Liefs, Doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||