"21:20 Ziels verloren"


Wat ik niet wil komt toch het is bijna tijd.
Uren worden minuten,wat lang leek komt dichterbij, ik raak je kwijt.
Brandende tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel.
Hou me stevig vast ik heb je nodig, dit word me allemaal te veel.
Nog even en ik moet je weer missen,maar voor hoelang?
Die momenten zonder jou die maken me bang.
Je hartslag is het laatste wat ik nog kon horen.
De deuren sluiten 21:30 alleen op het perron,ziels verloren.