Antwoord
In mn bed
stel ik vragen
tegen het donker om mij heen
Nooit meer alleen?
Is het juist koppig
of noem je het vastberaden?
Verraden
of bedrogen
of juist bang voor dat wat komen gaat?
Zelfs als ik staar naar de maan
's avonds laat
Peinzende momenten
Ze houden me vast
klaar wakker met mn ogen dicht
net zolang tot mn vragen,
vermoeid van het vragen
zich neerleggen bij de stilte
Dan,
hoor ik zachtjes naast mij
een fluisterende stem
"Voor altijd"
stel ik vragen
tegen het donker om mij heen
Nooit meer alleen?
Is het juist koppig
of noem je het vastberaden?
Verraden
of bedrogen
of juist bang voor dat wat komen gaat?
Zelfs als ik staar naar de maan
's avonds laat
Peinzende momenten
Ze houden me vast
klaar wakker met mn ogen dicht
net zolang tot mn vragen,
vermoeid van het vragen
zich neerleggen bij de stilte
Dan,
hoor ik zachtjes naast mij
een fluisterende stem
"Voor altijd"
Reacties op dit gedicht
| Sonia Bravenboer: | Dinsdag, augustus 14, 2001 12:39 |
| Hé lieve schat ik dacht dat je alleen 'Echo'op de site gezet had. Voor altijd.Sonia. |
|
| wendy Folker: | Zondag, augustus 05, 2001 10:14 |
| Schitterend,...!!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jan Willem | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||