Kan ik?
Afgesneden lijkt mijn adem
In de storm die losbarst
In mijn overvolle ziel
Die de dagen langer maakt
Uitgesneden lijkt mijn hart
Mijn tranen stromen zacht
Niet wetend waar de weg is
Die ik werkelijk wil lopen
Kan ik vertrouwen op de armen
Die onzichtbaar rond mij zijn
Kan ik geven om de woorden
Die onhoorbaar zijn gesproken
Mijn armen uitgerekt
Mijn benen lamgelegd
Onuitgesproken angsten
Spreken mijn woorden zonder blik
Ik kan niet meer lopen
De weg die mij werd gebracht
Ik kan niet meer smeken
Om een schouder die mij troost
25-06-04
Reacties op dit gedicht
| Galadriëlle: | Vrijdag, juni 25, 2004 09:36 |
| Ik geloof in jou.. Jij ook? Je komt er wel, op jouw manier.. Dikke knuffel, Suus |
|
| marjolein_in_love: | Vrijdag, juni 25, 2004 08:51 |
| TUURLIJK!!!! *~* pakt je hand vast en loopt samen weer naar de weg ;) en geeft je tegelijk nog eens een steunende schouder*~* je kan het wel aan hoor!jij bent super sterk! alleen al om dit zo op papier te kunnen zetten, echt prachtig :D liefs marjolein |
|
| Ana (stacia): | Vrijdag, juni 25, 2004 08:22 |
| Oh yeah ... tuurlijk kan je ... Bereknuffel ! ana |
|
| arie: | Vrijdag, juni 25, 2004 00:46 |
| Een schouder heb je niet nodig Ben... Wat er ook in je woedt, slechts rust en kalmte (die je zelf op kunt wekken) brengen je het zicht op jouw pad weer terug. Adem diep in en herpak jezelf.. je kunt het Ik denk aan je ;) Arie |
|
| christina: | Vrijdag, juni 25, 2004 00:36 |
| Kan ik ? Antwoord... Ja knuff van je mamje en slaap lekker jong |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||