Ik snap niet hoe je mij kon laten kruipen voor jou,
Ik kan niet op jou rekenen alleen wanneer het jou uitkomt,
De ene keer ben je lief en de andere keer laat je me in de kou,
Had dan beter nagedacht toen je voor me stond!
Als je gewoon wat liever deed,
Naar me had geluisterd als ik tegen jou praatte,
Gewoon dat kleine beetje aandacht aan me had besteed,
Dan had je misschien dat gevoel in de gaten.
Dat gevoel zei dat je uit moest kijken,
Dat ik me kwetsbaar voelde en zeer verdrietig,
Dat je dit keer niets moest zeiken,
omdat dat het geen is wat mij vernietigd!
Ik kan mijn leven niet zo blijven lijden,
Ik moet mijn hoofd leeg krijgen en mijn dingen doen,
Ik ben op zoek naar betere tijden,
Ik wil niet meer denken aan toen...
Nooit meer laat ik me voor iemands karretje spannen,
Nooit meer doe ik dingen die ik niet wil,
Nooit meer deze erge pijn,
En nooit meer het gevoel dat je niets meer bent dan een mislukkeling!!!